جوان سازی
روند پیری پوست در صورت
برای تعریف جوان سازی (Rejuvenation) در انسان، ابتدا باید پیری (Aging) را در وی تعریف نمود.
پیری در انسان به مجموعۀ تغییراتی گفته می شود که با گذشت زمان در بدن انسان ایجاد می شوند و بدن وی را متفاوت از دوران جوانی آن می کنند.
با اینکه این تغییرات در تمامی بدن انسان یعنی در تمامی بافت ها، اندام ها و ارگان های داخلی و خارجی بدن وی ایجاد می شوند
اما دیگران فقط از طریق مشاهدۀ آن اندام ها و ارگان هایی از بدن انسان که در معرض دید قرار دارند از روند پیری وی مطلع می شوند و آن را درک می کنند.
بافتی از بدن انسان که پوشش خارجی بدن وی را تشکیل می دهد و به طور طبیعی در معرض دید قرار دارد، بافت پوست و نیز موی همراه آن می باشد.
افتادگی پوست صورت و ایجاد چین و چروک در آن
ناحیه ای از بدن انسان نیز که در روابط روزمرۀ اجتماعی، به طور طبیعی و اجتناب ناپذیری بیش از همه در معرض دید دیگران قرار دارد،
ناحیۀ سر و صورت و پوست و موی ناحیۀ مذکور می باشد. در نتیجه، اگر فردی در ناحیۀ سر و صورت، نسبت به همسالان خود، پوست و موی پیرتری داشته باشد
غالباً از دید دیگران نسبت به همسالان خود پیرتر و مسن تر به نظر خواهد رسید و بر عکس اگر فردی در ناحیۀ مذکور، نسبت به همسالان خود، پوست و موی جوان تری داشته باشد
غالباً از دید دیگران نسبت به آنان جوان تر و کم سن و سال تر به نظر خواهد رسید.
تحلیل رفتن عضلات و ایجاد افتادگی در پوست صورت
علاوه بر پوست و مو، قامت انسان و برخی از اندام ها و نواحی خارجی بدن نیز که به طور طبیعی در معرض دید قرار دارند،
با افزایش سن دچار روند پیری می شوند و در این جهت تغییرات مشهودی در انحناهای مربوط به آن ها در بدن ایجاد می شود.
عوامل متعددی می توانند روند پیری پوست را در انسان کند یا تند کنند. مثلاً اشعۀ ماوراء بنفش خورشید روند پیری پوست را تسریع می کند.
اجتناب از اشعۀ ماوراء بنفش خورشید، رعایت بهداشت پوست و مو و تغذیۀ سالم و ورزش یکی از عوامل کند کنندۀ روند پیری پوست است.
جوان سازی (Rejuvenation) در پزشکی به مجموعۀ اقداماتی گفته می شود که هدف از انجام آن ها برطرف کردن علائم پیری
و یا پیشگیری از بروز آن ها در نواحی قابل مشاهدۀ بدن انسان و جوان سازی نواحی مذکور می باشد.
تحلیل رفتن استخوان ها و ایجاد افتادگی در پوست صورت
جوان سازی، یکی از روش های مورد استفاده در پزشکیِ زیبایی (Cosmetic medicine) است. پزشکیِ زیبایی رشته ای از پزشکی است
که موضوع آن علاوه بر جوان سازی انسان، برطرف کردن برخی از صفات ناخوشآیند ظاهری بدن انسان یا برطرف کردن برخی از نقایص ظاهری موجود در آن
به منظور ایجاد ظاهری دلخواه، موردپسند، زیبا و بی عیب و نقص از انسان می باشد. پزشکیِ زیبایی یک رشتۀ بین رشته ای در پزشکی است
یعنی حوزۀ کاری آن برخلاف برخی رشته های پزشکی به اندام، یا ارگان و یا ناحیۀ خاصی از بدن محدود نمی شود بلکه به تمامی ظاهر بدن مربوط می شود.
رشته های مختلف پزشکی که حداقل بخشی از ناحیۀ قابل مشاهدۀ بدن انسان در حوزۀ کاری آنان قرار دارد نیز به انجام روش های پزشکیِ زیبایی مبادرت می ورزند.
روش های مورد استفاده در پزشکیِ زیبایی شامل دوگونه روش های جراحی و غیر جراحی است.
تحلیل رفتن چربی زیر پوستی و ایجاد افتادگی در پوست صورت
این روش ها در برطرف کردن برخی از علائم ظاهری بیماری ها و نیز برطرف کردن برخی از ضایعات ظاهری بدن انسان که در اثر ابتلا به برخی از بیماری ها ایجاد شده اند نیز کاربرد دارند.
علائم پیری پوست
تحلیل رفتن بافت های زیر پوستی و افتادگی پوست صورت در اثر نیروی جاذبه
علائم پیری پوست شامل افتادگی و شلی پوست و نیز به وجود آمدن چین و چروک (wrinkle) در آن می باشد.
افتادگی پوست ناشی از تحلیل رفتن چربی زیر پوستی و نیز تحلیل رفتن بافت هایی است که پوست بر روی آن قرار دارد.
با افزایش سن، هم چربی زیر پوستی و هم بافت هایی مانند عضله، استخوان و یا پستان که پوست بر روی آن قرار دارد تحلیل می روند.
تحلیل رفتن چربی و بافت های زیر پوستی، علاوه بر ایجاد افتادگی در پوست، باعث ایجاد چین و چروک در آن نیز می شود
و به همین دلیل ظهور علائم افتادگی در پوست معمولاً همراه با ظهور علائم چین و چروک در پوست نیز می باشد.
علاوه بر تحلیل رفتن چربی و بافت های زیر پوستی، تحلیل رفتن مادۀ زمینه ای پوست و کلاژن و الاستین موجود در آن نیز در ایجاد چین و چروک در پوست دخیل اند.
هیالورونیک اسید یکی از مواد تشکیل دهندۀ اصلی مادۀ زمینه ای پوست می باشد.
چین های پوستی به سه گروه چین های ارتواستاتیک (orthostatic)، چین های جاذبه ای (gravitational) و چین های داینامیک (dynamic) تقسیم می شوند.
چین های ارتواستاتیک چین های طبیعی پوست هستند که ممکن است در هنگام تولد وجود داشته باشند و یا پس از محو شدن چربی دوران نوزادی ظاهر شوند.
چین های جاذبه ای به چین هایی اطلاق می شود که در اثر نیروی جاذبۀ زمین بر روی پوستی که بافت های زیر پوستی آن تحلیل رفته است ایجاد می گردند.
چین های داینامیک به چین هایی اطلاق می شود که در اثر انقباض عضلات ایجاد می شوند.
در پوست افراد مسن، معمولاً چین های ارتواستاتیک، جاذبه ای و داینامیک به صورت مرکب وجود دارند.
برای برطرف کردن علائم افتادگی پوست، بسته به ناحیه و شدت آن، از روش های جراحی و غیر جراحی مختلفی استفاده می شود.
عمده ترین روش جراحی برطرف کردن افتادگی پوست در ناحیۀ صورت، روش جراحی فیس لیفت (FACE LIFT) یا همان بالا کشیدن پوست صورت می باشد.
از روش های غیر جراحی برطرف کردن افتادگی پوست و کاهش چین و چروک های آن نیز می توان از تزریق فیلرها (fillers) نام برد.
فیلرها در حقیقت مواد پرکننده ای هستند که جایگزین بافت های تحلیل رفتۀ پوستی و زیر پوستی می شوند
و با برجسته کردن پوست ناحیۀ تزریق، افتادگی و چین و چروک پوست ناحیۀ مذکور را کاهش می دهند.
فیلرها یا پرکننده ها
نواحی تزریق ژل هیالورونیک اسید در صورت
همانطور که در بخش دوم مطلب مربوط به جوان سازی گفته شد، تحلیل رفتن بافت های زیر پوستی و کلاژن پوست در ناحیۀ صورت، عامل مهم ایجاد افتادگی و چین و چروک در پوست صورت می باشد.
تحلیل رفتن بافت های مذکور که باعث کاهش حجم صورت می شود عامل مهم پیری صورت می باشند.
تغییرات در حجم صورت معمولا از دهه سوم زندگی آغاز می شود و در سال های بعد ادامه می یابد.
میزان و سرعت پیر شدن صورت در افراد مختلف متفاوت است و قویاً به ساختمان استخوانی صورت افراد، میزان چربی بافت نرم صورت آنان و کیفیت پوست صورت آنان بستگی دارد.
حجم تحلیل رفتۀ صورت را می توان با تزریق فیلرهایی (مواد پرکننده) مانند
هیالورونیک اسید (ژل)
هیدروکسی آپاتیت کلسیم و موادی نظیر پلی ال لاکتیک اسید (PLLA)
پلی متیل متا اکریلات (PMMA)
سلول های چربی بدست آمده از سایر نقاط بدن خود فرد و یا از طریق جراحی و کارگذاری مواد مصنوعی دائمی (پروتز و ایمپلنت)
در زیر پوست صورت بازسازی نمود.
برخی از مواد تزریقی مانند
ژل های هیالورونیک اسید
هیدروکسی آپاتیت
دارای طول عمر و طول اثر نسبتاً کوتاهی (شش ماه تا دو سال) می باشند
برخی نیز مانند
پلی ال لاکتیک اسید
پلی متیل متا آکریلات (PMMA)
پلی اکریلامید
پلی اکریل ایمید
پلی متیل سیلوکسان
دائمی و یا دارای اثر طولانی تری می باشند.
